EIN SLAGS BLOGG
Eg er ein aldrande ungdom som heiter Arne Gjerde. Som 76-åring, og vidare på veien mot hundre, skriv eg dann og vann på denne sida.
Eg likar å skriva, men eg blei alvorlig sjuk av koronavaksinen, og miste konsentrasjonsevnen fullstendig. Bloggen skal hjelpa til med gradvis å byggja den opp igjen. Det går framover, men dagsformen varierer veldig enno. Ved hjelp av rein ståpå-vilje, håpar eg at det blir minst eitt innlegg kvar veke.
Som du forstår av navnet på bloggen, har eg initialane AG, og dessutan rimelig bra med sagmugg i blodet. Du treng ikkje vita meir om meg som person enn dette, men viss du insisterer, så kan du klikka her. Om sjølve bloggen, og om den respektlause rettskrivinga mi, klikk her. Kontakt meg gjerne her.
Sånn såg eg ut før ...
Eg administrerer fleire nettsider, om prosjekta som opptar meg i det daglige:
FATLANDSKOGEN - Om den tusen mål store skogeiendommen vår, som Anna og eg har lagt til rette for allmenn bruk, for at folk skal læra meir om naturen og tilhøyrande tema.
GULLHAUG - Dette paradisiske utsiktspunktet vårt, som me ville gjera til noko heilt ekstra for bygda og kommunen, men som spektakulær byråkratisk akrobatikk har lagt i grus.
FATLAND - Om denne fantastiske knøttvesle bygda, som eg er så uendelig glad i.
UFOSOFT - Programvarekonseptet som eg har skapt gjennom ein karriere på 53 år, men som eg nå endelig har sett strek for. Trur eg.
Det er vel litt meir sånn eg ser ut i dag ...
____________________________________________________________
DEI SISTE BLOGGINNLEGGA:
Klikk på ein kategori i menyen øvst for å finna eldre innlegg
20.11.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
RYKTET OM BIENES DØD ...
I juni skreiv eg, du finn det nedanfor, om biene som var totalt fråverande på Gullhaug, mens humlene hadde overtatt arenaen fullt og heilt. Ein kunne ta dette som bevis for at biedøden i Europa hadde nådd Gullhaug også, i endå større grad enn me har merka tidlegare.
Men så kom juli, og med det kom blomane på georginene. Og då skal eg seia at biene livna til. Ein skulle tru at dei hadde lege i dvale heilt fram til då, og berre venta på årets georginer.
Sjå på bildet, som er tatt i september. Her er det tre bier på samme blomen, men eg kunne telja til heile sju i eitt tilfelle. Og det var ikkje berre på denne eine blomen, nei det var på alle! Det surra så sjøl ein tunghøyrt gammal gubbe kunne høyra det. Trur eg.
04.11.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
HEIA BRYNE E' BEST!!!
Kva eg meiner med det? Bryne har jo spelt fotball på nest høgaste nivå i 21 år nå, så då kan dei vel ikkje vera aller best? Og korfor akkurat Bryne? Korfor ikkje heller Manchester City, der brynebuen Erling Braut Haaland spelar?
Det er vel både lett og vanskelig å svara på sånne spørsmål. Lett, fordi ein alltid skryt av favorittlaget sitt, dei er best uansett, og alt positivt er alltid "sant". Men vanskelig, fordi det likevel ikkje er sant, objektivt sett. Denne typen "løgner" blir uansett aksepterte når det gjeld favorittlaget. Spesielt i fotball.
Men korfor er Bryne favorittlaget mitt? Og kva har dei gjort nett nå, for at den elles sindige Arne går av skaftet?
18.10.2024 Kategori: Argus
DAGEN DERPÅ
Sundag morgon, og Argus har nett vakna. Han reiser seg opp i senga, og knekar seg i augo. Og ristar litt på hovudet, som om det skulle kunna hjelpa han til å verta edru att. Brått lutar han seg over mot den framleis småslumrande kona si, og skrålar av full hals:
— Godt nyttår, Annemor!
— Hupp, hæh? Ka e da så feila deg i dag, Argus? Da e nesten ein måne sio nyttårshelgjo, så du e faktisk litt seint ute med helsingane dine.
— E eg? Eg synst tydele da kjennest ut så atte nyttårsafto va i går kveld.
17.10.2024 Kategori: Livsstil
PIZZATRYNE
Til venstre ser du hovedgrunnen til at det har vore lite aktivitet på bloggen min den siste månaden. Null aktivitet, for å vera presis.
I mai hadde eg eit blogginnlegg (sjå nedanfor), der eg viste fram ei panne som minte styggelig om djevelen sitt profilbilde. Som du ser på bildet denne gongen, så er panna blitt heilt fin igjen, nesten glattare enn nokon gong. Men det gjeld altså berre panna, ikkje ansiktet elles.
Du har kanskje forstått at det dreiar seg om frivillig behandling av hudceller som har blitt ødelagde av sola. Eg kallar dei gjerne for "solceller" i det daglige. Disse cellene kan ofte utvikla hudkreft, så eg ville gjerne få dei vekk før det skjer.
19.09.2024 Kategori: Livsstil
HÆH?
Det er ikkje greitt å bli gammal og høyra dårlig. Ei ulukke kjem sjeldan, eller aldri, åleine. Dette er berre to av mange ulukker som gjerne kjem når du har levt ei god stund. Plagene vil ingen ende ta, så det er lett å klaga si arme naud, noko mange av oss gjer nærmast til ein hobby. Når me kjem saman, er det gjerne plagene me diskuterer.
Men det gode budskapet oppi det heile, er nett dette at me har levt ei god stund. Me har fått lov til å leva lenge, noko ikkje alle får. Dette er det lett å gløyma. Så me kan gjerne utvida samtalen vår til å gle oss over at me har fått leva lenge, og så kan me innimellom snakka om plagene. Ein god miks altså, det har eg tru på.
11.09.2024 Kategori: Argus
PÅ HÅLKO
Det er januar og dagen vaknar så smått til liv på Feiteland.
— Koss går da med deg i dag, Argus, itte atte du glei å datt på hålko i går, neri Feitelandsbrekko.
— Å du vett det, Annemor, atte me så e litt småfeite har da godt sånn. Eg blei gule å blå både her å der, men andre så e magre, dei brekke armar å lårhalsar. Di ligge strødde!
— Strødde ja... Da va vel egentle deffor du datt, di hadde vel 'kje strøtt denna gongjen helle?
03.09.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
SKAL, SKAL IKKJE ...
Som du ser, viss du klikkar på annonseknappen ovanfor om salg av eiendommen vår, så har det enno ikkje blitt lagt inn nokon info der. Det er fordi me har hatt nok å gjera på i sommar, og fordi me stadig er i tvil om kor vidt me vil selja eller ikkje.
Det er hardt å måtta skilja seg frå ein slik fantastisk stad. Og når folk heile tida kjem bortom, der dei måtte treffa på oss i Fatlandskogen eller på Gullhaug, og fortel kor fenomenal plass dette er, så gjer ikkje det saka bitten enklare for oss.
Grundige tankar og grublerier over kor me skal gjera av oss når me ikkje har Fatlandskogen lenger, resulterer utan unntak i ein konklusjon om at det er ingen annan stad i verda me har lyst til å bu!
Ser du dilemmaet?
Me må altså kvitta oss med eiendommen mens me lever, det er opplese og vedtatt. Men me kjem til å angra oss i hel når me har gjort det!
Beslutningsvegring, det er visst det dei kallar det.
24.07.2024 Kategori: Livsstil
KONSERTRAMMA VÅR
Som nemnt i forrige innlegg, så er konsertane på Gullhaug i full gang. Suksess må me vel kalla det, med 115 frammøtte på første konserten, og 70 på den andre då det var meldt fare for styrtregn. Alle var kjempefornøgde med både konsertane og med ramma rundt.
Og det er det siste eg vil skriva litt om i dag, altså ramma rundt. Eg har sjølv overlevd mange års slit med kommunen for å få til noko stort. Når det ikkje har gått så bra, så har Anna og eg likevel klart å jobba fram noko litt mindre. Nemlig ei ramme rundt konsertar og andre arrangement i friluft, der naturen er integrert på ein lun og harmonisk måte.
Her synest altså folk at me har fått det til, og det er kjekt. Daglig kjem det turfolk i flokk og følgje oppom Gullhaug for å sjå om det er noko nytt. Eller for å visa langveisfarande gjester noko som dei meiner er spesielt her i kommunen. Ja, fleire gonger har eg opplevd folk som seier at når dei skal visa gjestene sine rundt, så vel dei å komma hit til oss, i staden for til baroniet i Rosendal.
Men kan me då slå oss på brystet, samtidig med at me slår oss til ro? Og seier at nå er me endelig ferdige? Langt derifrå.
17.07.2024 Kategori: Livsstil
GULLHAUGKAKE
Nei, overskrifta er ikkje feilskriving for gulrotkake. Eg meiner det eg skriv, det gjer eg vel alltid. Gullhaugkake er det heilt nye her på heimefronten.
Det vil seia, kaka eksisterer ikkje enno, det var berre noko eg kom på i går, og som eg gjerne vil prøva å laga. Gullhaugkonsertane starta sist søndag (sjå her), og der har me open kiosk før og etter konserten. Då kan gjestene komma i god tid, og kanskje stansa ei stund etter konserten, og kosa seg med pølser, vaflar, kake og kaffi.
Og så slo det meg altså at me skulle hatt ei skikkelig Gullhaugkake. Ei skogsbærkake, med bær som er plukka på eller rundt Gullhaug. Publikum kan formelig sitja og sjå på buskane som råvarene kjem frå. Meir kortreist blir det ikkje. Ureist, er ordet.
Så eg gjekk i gang og plukka ein liten slant villbringebær i går, for å laga ei prøvekake i dag. Blir det ein suksess her i huset, så blir det laga ny kake til helga. Også det ein suksess, er min umiddelbare spådom.
Det er mengder av bjørnebær også i området rundt Gullhaug, og blåbæra er på plass innover skogen. Så kanskje kan det bli andre boller ... eh, kaker ... utover sommaren.
På konserten sist søndag kom det heile 115 gjester. Når Gullhaugkaka får fotfeste, kan fort dette talet mangedobla seg.
Viss kaka blir laga, vel å merka ...
07.07.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
EG HAR GJORT NOKO DUMT
Ja, det har hendt. Ikkje ein gong. Ikkje to gonger. Men mange. Enormt mange faktisk.
Å gjera feil er menneskelig, seier dei. Å gjera noko dumt er vel defintivt å gjera feil. Ergo er det menneskelig å gjera noko dumt. Og eg er eit menneske.
Når du gjer noko dumt, ler dei av deg. Eller ristar på håve. Ein sånn tosk, tenkjer dei. Som kan finna på å gjera noko så dumt. Og så vekselvis både ler dei og ristar på håve.
30.06.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
STIV SOM EIN STOKK, ALIAS STOKK STIV
Eg likar å kverulera omkring ord. Ordspel. Uttrykk. Tolking av ord og uttrykk. Det å vri og vrengja på ord er eg nok litt kjend for blant venner.
Og så er eg i ferd med å bli gammal. Då ser ein gjerne bakover. Går i barndommen, seier folk. Og så seier dei hehe. Kanskje kan det vera noko i at eldre sin hjerne lett orienterer seg mot barneåra, eg veit ikkje.
Å bli stokk stiv er eit uttrykk som du sikkert skjønnar med ein gong. Du kjenner det, og du ser situasjonen for deg. Blodet stivna i årene, seier me òg, noko som illustrerer skrekkopplevelsen endå betre.
Eg kjem på ein episode der eg sjølv blei stokk stiv. Under skogsbilveibygging på eiendommen min gjekk eg nedover veilinja forbi entreprenøren, som gjorde seg klar for sprenging. I forbifarten sa eg at eg kjem opp att om fem minutt, så de må ikkje sprengja før eg er tilbake. Det lova dei.
Då eg nokon minutt seinare kom opp att, eg var berre rundt 20 meter nedanfor salva, høyrde eg ei kraftig røyst frå lengre oppe: Varsku her! Varsku her!!!!
22.06.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
OM DENNE BLOGGEN
Lurer du på kva eg egentlig ønskjer å oppnå med denne bloggen? Har eg store tankar om å nå ut i verda, med idear og meiningar? Kanskje bli rik ein vakker dag? Eller ligg ambisjonane på eit meir nøkternt nivå?
Svaret er nok mest det siste. Eller rettare sagt, det varierer gjerne frå dag til dag. For det er mykje eg ville ha sagt, viss folk ville høyra. Samtidig er det ofte lite eg får til, fordi dagane er så opp og ned, på grunn av koronavaksinen sine herjingar i kroppen.
På bildet ser du store bokstavar utskorne i tre, malte i gullfarge, og plasserte på ein vegg av rundtømmerpanel. Ein skulle tru at dette er laga av meg personlig, sidan dei liknar veldig på bokstavane GULLHAUG. Som eg har laga, og som står oppå porten til den nemnde haugen. Det har eg ikkje, men viss bloggen min blir stor ein vakker dag, må eg nok opp på seniorsagbruket mitt og laga disse bokstavane. Og panelet bakom, som eg faktisk har laga ein del av tidligare.
Me får beint fram sjå kva det blir til etter kvart med bloggen. Eg har iallfall skrive ein epistel om kva denne bloggen er tenkt å vera.
Den kan du lesa her...
17.06.2024 Kategori: Byråkratisme
HØYRT ORDET BYRÅKRATISME?
Du har altså ikkje høyrt ordet byråkratisme før? Då er du i godt selskap, saman med nesten alle andre.
Men om du ikkje har høyrt ordet før, så er det stor sjanse for at du likevel har opplevd det. Kjent det direkte på kroppen. Og i hovudet. Merka det på humøret. Og på lommeboka. Då er du også i same gode selskapet. Saman med nesten alle andre.
14.06.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
OM BIER OG BLOMARNei, det er ikkje seksualundervisning eg prøver meg på. Eg er nok for gammal uansett til at nokon ville høyra mine råd i den samanhengen. Nei, eg tenkjer nok meir fysisk. Hadde eg nær sagt. Som om sex ikkje har noko med fysikk å gjera? Eller meir naturlig, er kanskje ordet eg leitar etter. Som om sex ikkje er det minste naturlig?
Før eg rotar meg heilt bort i ordlista, skal eg iallfall komma til saka. Då eg var på Gullhaug i dag og jobba litt med hagen og blomane der, fall eg i tankar. Og som så ofte før, og som for så mange andre i vår tid, var det situasjonen i dag, med det store fråfallet av pollinerande insekt eg var bekymra for.
28.05.2024 Kategori: Livsstil
HALSNØY SHANTYKOR GJORDE INVASJON I SKÅNEVIK
Laurdag 18. mai, dagen etter nasjonaldagen, og på sjølvaste pinseafta, samla Shantykoret seg på Bjørnevikskaien i Høylandsbygd. Med koner og sambuarar, trekkspel og dirigent, entusiastisk humør og kraftig songrøyst, og elles det som trengst for ein skikkelig solskinstur på sjøen.
Sunniva og Gerhard Eide stilte opp med den fantastiske skøyta si, med det stolte namnet Skirnir. Til og med ordføraren var på kaien og gav oss nokon formanande ord på veien. Me skulle jo heilt over til nabokommunen, og då gjeld det å kunna oppføra seg. Eg trur iallfall at det var noko sånt han sa, eg veit ikkje sikkert, for eg kom på kaien nett etter at han var ferdig med talen sin.
27.05.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
EIN DEPRIMERANDE KVELD
Eg snakkar om kvelden i kveld. Eg slo på TV-en. Det gjer eg berre kvar gong eg ikkje orkar finna på noko anna. Og det skjer oftare og oftare, ettersom kreftene minkar med alderen.
Men denne gongen kom det opp eit bilde som eg ikkje kjende igjen. Det såg ut som eitt eller anna dataspel kanskje. Eller noko rart frå ein annan galakse. Det minte iallfall fint lite om TV.
Eg prøvde å klikka på dei knappane det var naturlig å prøva, men ingen av dei fungerte som før. Eg vart berre meir og meir stressa og fortvila. Dette skulle jo vera avkopling og avstressing. Men alt var berre kaos.
Det kan vel ikkje vera så gale at det er enden som er nær?
20.05.2024 Kategori: Gammalt
FUGLANE VETT KOSS DA SER UT PÅ FATLAND!
Ja, det veit dei sjølvsagt. For dei ser alt ovanfrå og ned, og då får dei det aller beste overblikket. Me har vel nokon kvar misunt dei denne egenskapen, å kunna fly. Men såpass tunge i sessen som mange av oss er, vil nok det sikraste vera å halda seg trygt nede på landjorda.
I dag har eg plukka fram ein video av Fatland, den er tatt frå oven. Då kan du innbilla deg at du er ein pitte liten fugl, og at det er du som ser ned på oss stakkarane.
Videoen vart laga for nokon år sidan, for å promotera Gullparken, som eg hadde planar om å laga.
Det vart fiasko, gitt! For kommunen sitt plankontor hadde andre planar enn meg. Eller rettare sagt, dei hadde ingen planar. Og då så.
11.05.2024 Kategori: Gammalt
GAMLE ORD FRÅ HALSNØY
Far min, Leiv Gjerde, som ville ha fylt 110 år i desember, var levande interessert i gamle ord og uttrykk. Det same var bror hans, Lars Gjærde, som var sju år eldre.
Disse to, saman med Sigurd Sandvik og Anders Gabriel Kloster, danna ei diskusjonsgruppe omkring temaet. Og etter kvart fekk dei så mykje stoff at dei gav det ut som ei lita bok.
Denne vesle boka overtok eg etter pappa. Og eg har gitt henne vidare til min eigen son, som sikkert gjer det same ein vakker dag. Men før han fekk boka, skanna eg henne. Derfor kan du nå få lov å bla i boka om du er interessert.
05.05.2024 Kategori: Livsstil
ER DETTE DJEVELEN SJØLV?
Sjå på bildet! Sånn har eg gått rundt og sett ut i det siste.
I det flokete konglomeratet oppe i panna kan du lett skimta eit hakekors. Pluss eit par satanistiske symbol. For ikkje å snakka om at halve det russiske alfabetet befinn seg der. Mon tru om Putin har ein finger med i spelet? Eller på avtrekkaren kanskje?
02.05.2024 Kategori: Kvardagsfilosofen
KAPTEIN VOM SI STORTÅ
Kva er likheten mellom meg og kaptein Vom? Svaret er podagra.
Somme meiner kanskje at den omfangsrike korpusen også er ein slåande likhet, og eg skal ikkje protestera veldig på det. Men nett i øyeblikket er podagra det essensielle. Fordi det er så forferdelig vondt og smertefullt.
Kaptein Vom var plaga med podagra heile livet. Sjølv er eg litt betre stilt, i alle fall foreløpig. Eg har det berre sånn cirka ein gong i året.
Eldre innlegg finn du etter kvart ved å klikka på kategoriane i menyen på toppen.