22.02.2025 Kategori: Byråkratisme
MED LIVET PÅ VENT
Sidan ordføraren bed om ein open kommunikasjon i saka mellom kommunen og underteikna, tillet eg meg å kommentera orienteringa frå siste kommunestyremøte, og som Grenda har omtalt.
Bakteppet er at eg har sendt brev til kommunestyret, med krav om oppreisning for administrasjonen si gjentakande lovstridige behandling av mine prosjekt gjennom 19 år. Eg har sendt brevet til kommunestyret, fordi dei er administrasjonen sitt overordna organ, og som derfor er einaste forvaltningsorgan som kan rydda opp.
Har eg forstått Forvaltningsloven rett, så har politikarane ein månad på å svara meg. Altså, frist ut februar, med mindre også dei ser det som greitt å bryta loven.
*
Det uroar mange med meg at kommunestyret vel å overlata det heile til administrasjonen, altså det organet som skal granskast. Det siste eg skreiv i brevet var: «Tenk: Ikkje fleire løesaker!». Og så er det nett det dei gjer, å laga ei løesak nummer to, med bukken og havresekken i førarsetet.
Hans Inge Myrvold stilte i kommunestyret eit svært relevant spørsmål: «Pågår det forhandlingar med Arne Gjerde i dag?» Svaret frå kommunedirektøren var at det gjer det ikkje, men at me har nokre møte der administrasjonen vil finna ut meir om saka.
19 år med administrativt surr, inkludert tusenvis av sider med dokumentasjon, er altså ikkje nok. Me må ha fleire møte. Møte! Møte! Der ingen ting skjer. Eg har eit langt liv bakom meg, med problemløysing som jobb. Problemskaping derimot, har eg ikkje personleg erfaring med, men eg begynner å få litt meir innsikt i det «fagfeltet» òg nå.
Administrasjonen har i realiteten vedgått at alt eg skriv i brevet mitt til kommunestyret, er heilt korrekt, for dei har ikkje protestert på eitt einaste punkt. Dessutan har dei tilbode seg å betala advokaten min, iallfall så langt i år. Det har dei gjort heilt frivillig, og faktisk på eige initiativ! Ingen som kjenner seg uskuldig, gjer vel noko sånt?
*
Grenda skriv at eg har kravd at kommunestyret set ned eit utval som skal forhandla med meg. Det er feil, eg har ikkje kravd dette, berre sett det fram som eit alternativ, for å få noko til å skje fort. Kommunestyret har dessverre heller valt at ingen ting skal skje. Dei toar hendene sine og overlet alt i den allmektige sine hender.
Den allmektige administrasjonen. Som berre innkallar til nye møte. Der ingen ting skjer. Så langt har dei ikkje komme med nokon konkrete forslag til løysing. Ikkje på nokon av dei mange punkta, som dei altså i praksis har innrømt ansvaret for.
Administrasjonen har altså tatt kontrollen over politikarane. Igjen. Det var nett dette eg åtvara mot i brevet mitt, men utan at nokon innser alvoret.
*
Den 26. februar skal me ha møte igjen. Dette må bli det siste av desse koselege, men elles meiningslause samlingane. Eg har tillate meg å senda dei eit nytt forslag til avtale, med halvering av erstatningssummen, nå basert på at eg framleis sjølv skal eiga bustadfeltet og avløpsanlegget.
Møtet blir faktisk på eittårsdagen for det opphavelege brevet eg sende til ordførar og kommunedirektør, der eg utførleg dokumenterte éi av sakene i brevet til kommunestyret, nemleg avløpsanlegget mitt. Der dokumenterte eg fleire ulovlege handlingar frå administrasjonen.
På dette bursdagsmøtet må me ha kake!
(Dette er eit lesarinnlegg som er sendt til lokalavisa Grenda, pluss til alle kommunestyremedlemmene i Kvinnherad, med kopi til kommunedirektøren)
10.01.2025 Kategori: Byråkratisme
THE LÅVEKALENDER
Me snakkar sjølvsagt om løesaka i Uskedalen. Som lever minst like godt i dag som i fjor. Som året før. Og som ho vil gjera neste år på denne tid.
Det er nesten surrealistisk å oppleva denne saka. Hadde det berre ikkje vore for at eg har ei nesten tilsvarande sak gåande sjølv, som de kanskje vil få høyra meir om framover.
Det surrealistiske består først og fremst i at byråkratane, som er dei som sit på tiltalebenken i saka, også er dei som står som etterforskarar. Og dessutan som aktor. Og så sit dommaren og ser på når den tiltalte spring att og fram i rettssalen, mellom desse ulike taburettane. Og finn på allslags krumspring for å få saka mot seg sjølv utsett. Eller aller helst avvist.
Ser du det for deg? Har du nokon gong høyrt at det er slik rettssystemet vårt skal fungera? At den tiltalte gir beskjed til aktor: - Flytt deg, den stolen vil eg ha!
Og så flyttar aktor seg lydig.
'
Siste nytt er at dei tiltalte har funne seg eit passande konsulentfirma, som dei altså har valt sjølve. Konsulentane får så av den tiltalte i oppdrag å gå gjennom løesaka «grundig» og sjå om det er noko som ikkje er gjort etter boka. Dei får lov å bruka god tid, og massevis av innbyggjarane sine pengar. Det hastar ikkje, tid og pengar har me nok av. Undersøk gjerne om noko har vore gjort feil i forhold til Plan- og bygningsloven. Men for all del, ikkje sjå på noko anna enn nett det. Og lag så ein «nøytral» rapport.
Skulle konsulentane finna fram til ei «oppskrift» som frikjenner eventuelle lovbrot frå tiltakshavar, så er det eit krav at det blir gjort kjent at «oppskrifta» kan brukast også av alle oss andre. Ikkje sant?
Men det er faktisk noko anna som er mest vesentlig for oss innbyggjarar. Nemlig maktmisbruket. Brot på lovar, frå dei som er sette til å hjelpa oss. Det er dette rapporten må ha fokus på, elles er han utan verdi for oss.
*
Kjære politikarar! Det er dykk lovverket har sett til å styra kommunen. Så korfor gjer de ikkje det? Korfor la seg styra av byråkratane, når det faktisk er de som skal styra dei? De gav dei ein ordre for ganske lenge sidan om å få saka avslutta og inn i ordna former straks. I dag er me minst like langt frå ein slutt som då.
I denne saka utøver byråkratane den øvinga som dei meistrar best, den som eg bruker å kalla byråkratane si olympiske paradegrein, nemlig trenering. Alt dei har gjort så langt, gjennom alle dei åra denne fillesaka har fått lov å gå sin gang, er å trenera. Og å bruka pengar. Innbyggjarane sine.
*
Korfor bruker dei så ofte treneringsmetoden? Du kan tru eg har grubla over det, for det er stikk motsett av min eigen metode når det gjeld å løysa saker. Men sannsynligvis ligg det ein tanke bakom om at viss dei klarer å dra saka ut lenge nok, så forsvinn ho av seg sjølv ein vakker dag.
Og så tenkjer dei ikkje så mykje på at det kanskje er det motsette som skjer. Nemlig at saka veks og veks og blir heilt uhandterleg til slutt. Det trur eg vil skje i løesaka.
*
Det er viktig at den reelle sanninga kjem fram, elles vil dette bli ein kjempeskandale for kommunen. Dei skuldige må få si straff, kven dei nå måtte vera, i dag blir uskuldige straffa.
Og tru ikkje at saka stoppar når konsulentrapporten blir lagt på bordet. Saka lever, som løenaboane gjerne seier. Og ho vil leva så lenge sanninga er skjult.
I haust hadde eg det litt moro med å laga ein kvinnhersk julekalender med same tittelen som dette innlegget har. Dessverre vart ikkje kalenderen ferdig, men han er sikkert like aktuell til neste år.
Arne Gjerde
PS. Godt nyttår, forresten! Både til byråkratar og politikarar. Og til dei stakkars betalande innbyggjarane.
(Innlegget stod på trykk i Grenda og Kvinnheringen ca 07.01.2025)
17.06.2024 Kategori: Byråkratisme
HØYRT ORDET BYRÅKRATISME?
Du har altså ikkje høyrt ordet byråkratisme før? Då er du i godt selskap, saman med nesten alle andre.
Men om du ikkje har høyrt ordet før, så er det stor sjanse for at du likevel har opplevd det. Kjent det direkte på kroppen. Og i hovudet. Merka det på humøret. Og på lommeboka. Då er du også i same gode selskapet. Saman med nesten alle andre.
*
Ordet byråkrati kjenner du iallfall. Det er namnet på den offentlige forvaltninga. Byråkratiet har til oppgåve å setja ut i livet alle vedtak som politikarane gjer. Dei som arbeider i byråkratiet kallar me byråkratar.
Byråkratane har altså ikkje makt, etter loven. Dei skal utføra ordre. Så samvittighetsfullt og lovlydig som råd. Dette får dei betaling for, og det er me innbyggjarane som betaler lønna deira. Fordi det er oss dei jobbar for.
Ikkje makt, seier du? Men eg har jo opplevt det stikk motsette, seier du sikkert òg.
Ja, det har dei fleste av oss. For situasjonen er slik at byråkratane er menneske, som oss andre. Med gode og dårlige egenskaper. Og dei er forskjellige individ, med forskjellige evner. Nokon av dei ser at dei gjennom jobben kan skaffa seg makt over andre.
Loven gir dei ikkje denne makta, men dei ser at det går an. Og at ingen stoppar dei. Derfor kan dei tillata seg meir og meir. Ja, til og med politikarane kan dei komma til å styra, viss politikarane ikkje er vakne nok og slår ned på dette.
Det er dette me kallar byråkratisme. Ein byråkratist er ein maktmisbrukar. Ein som bruker loven til å slå innbyggjarane i hovudet med. Og som dermed bryt loven sjølv.
*
Byråkratisme har blitt beskrive på mange måtar. Ein eg fann på www.svada.no, om ulike økonomiske styreformer, startar slik:
Sosialisme: Du har to kyr, staten tar frå deg den eine, og gir den andre til naboen din.
Kommunisme: Du har to kyr, staten tar begge og held deg med mjølk.
Fascisme: Du har to kyr, staten tar begge og sel deg mjølka.
Nazisme: Du har to kyr, staten tar begge og skyt deg.
Byråkratisme: Du har to kyr, staten tar begge, skyt den eine, mjølkar den andre, og sølar bort mjølka.
*
Nå går det iallfall opp for deg at byråkratisme er noko du, eller nokon du kjenner, har vore borte i. Kanskje mange gonger.
Ja, kanskje du føler det kvar einaste dag? Slik har eg det for min del, og mange andre som eg veit om.